అతనికో తెల్ల కాగితం లేఖ పంపాలనుకుంటా
ముత్తెమంత మాట కూడా చెప్పకుండా
మనసులో ముచ్చట ఎట్లా తెలుస్తదో గాని
ఉరుకుల పరుగుల మీద వానవోలె వస్తాడు
సముద్రం లెక్క... నా లెక్కకు అందడు
నీడ లెక్క ... నా చేతికే దొరకడు
అయినా
ఊసులేవో వెన్నెలోలె ముంగిట పోసి
నా మనసు నింపి పోతాడు....
అయినా ఎందుకో
నా మనసుకు బెంగయ్యింది...
వెనకడుగు వేసే వేళయింది
జాడ తెలియని చోటకు
పోయే పొద్దయింది
అంటుంది నా మది...
ఇపుడేమయిందని.....
నా మదిన బంధింపబడాలని అతనిలో
ఊహ ప్రాణం పోసుకుంది కాబోలు..
అతడు నా వైపు
అడుగులేస్తున్నాడు మరి...